آسمان و زمين

همه ي آدمها گاهي بايد بروند بيرون از شهر، جايي را پيدا كنند كه نور چراغ هايش آنقدر نيست كه ستاره ها پيدا نباشند، بعد به سوسو زدن آنهمه نقطه ي درخشان زل بزند و به اين فكر كند كه ما چقدر كوچكيم، چقدر كوچكيم، چقدر! و با اين وجود طوري زندگي مي كنيم كه گويي مركزيت هستي و با ارزش ترين موجوديم.

در همین حوالی...