رها

ميگويد آدمهاي خوك صفت دور و برت زيادند، آدمهاي نمك نشناسي كه تو را تا تامين منافعشان مي خواهند! ميخندم. ته فنجان را مي گيرد سمتم كه ببينم، انگار راستي راستي بناست چيزي توي آن ته مانده ي قهوه و خطوط در هم باشد. فنجان را با دست كنار مي زنم، مي گويم فاصله ام از آدمها اينروزها بيشتر از آن است كه صدمه ببينم از كسي...آه مي كشد، ميگويم من در دور ترين نقطه از آدمها از روابطم از زندگي ايستاده ام...خيلي دور.

در همین حوالی...