براي آنكه

هميشه ميگفت تو براي رسيدن به دوست داشته هايت، خواسته هايت چه كرده اي؟ اگر ميخواستي نويسنده باشي چند تا كارگاه داستان نويسي رفته اي چند تا كتاب داستان نويسي  خوانده اي با چند تا نويسنده حرف زده اي توي چند تا مسابقه ي كوچك و بزرگ شركت كرده اي؟ من فكر مي كردم از اينهمه آدمي كه آرزوي جهان گرد شدن دارند چند نفر كوله بر مي دارند و از سفرهاي نزديك و كم هزينه شروع مي كنند يا زبان تازه ياد مي گيرند يا مي روند پي شغل هاي پر سفر. از اينهمه آدم كه آرزوي ماشين آخرين مدل دارند چند نفر مي روند پي كارهاي پر زحمت تر يا ايده ي نو پيدا كردن يا پس انداز مي كنند تا برسند به آرزوي دورشان. از اينهمه آدم كه مي خواهند دكتر باشند چند نفر مدام و پيوسته و متمركز درس مي خوانند و نتيجه مي گيرنذ. اينها را نگفتم كه بگويم آدمها در رسيدن به خواسته هايشان فقط حرف مي زنند و كمتر آدم عمل هستند، مثل خودت كه مي گفتي من غايت آرزوهايت و عشق روياييت يا همچين خزعبلاتي هستم اما براي اين رسيدن حتي به اندازه كافي مصمم و  قوي نبودي. اينها را گفتم براي اينكه وقتي براي همه چيز جنگيدم و تا لحظه ي آخر صبر كردم و هرچه ممكن بود را امتحان كردم، وقتي دندان روي جگر مي گذاشتم و اشك هايم را فرو مي خوردم و تبخي ها را تاب مي آوردم و باز فرصت حرف زدن و شنيدن مي دادم احمق نبودم. داشتم تمام تاب و توانم را براي آنچه مي خواستم بكار مي گرفتم كه بعدها نه چيزي به گردنم باشد نه آه و حسرت و شايدي توي سرم. همانطور كه فلاني گفته بود تو براي خواسته هات چه كرده اي. 

در همین حوالی...