از کار و بار

در برقراری ایزو 9001 روش معمول اینه که سیستم مدیریت کیفیت موجود رو با الزامات استاندارد مقایسه میکنن و بعد گپ ها رو پر میکنند. مشکل اونجاست که کارخونه ای که توش کار میکنم عملا بخش های زیادی از QMS رو نداره. دارم تلاش میکنم بخش هایی از ایزو رو که کمک میکنه یه سیستم کنترل کیفیت کارامد داشته باشیم برای خودمون بکار بگیرم اما یسری چالش جدی هست. اول اینکه توضیح دادن ماجرا با جزییاتش حسابی وقت گیره و اینجا همه بدجوری شلوغن. دوم اینکه چون از اساس همه چی مساله داره من باید همه ی فرم ها و نمودارها و روش های بازرسی و غیره رو از صفر بنیان بذارم که  کار سنگینیه. سوم اینکه تخصص من صنایع غذاییه و نه لوازم صنعتی و برای این برقراری سیستم نیاز به کارشناس دارم ولی کارشناس های اینجا نمیتونن انگلیسی صحبت کنن. خود منم گاهی تو رسوندن منظورم به انگلیسی کم میارم. مشکل بعدیم اینه که شما در پیاده سازی ایزو وابسته به همکاری همه ی کارکنان هستین وگرنه سیستم شکست میخوره. من اینجا علاوه بر مشکل زبانی مشکل برقراری ارتباط هم دار. آدمای اینجا فکر میکنن من اومدم کاراشون رو بیشتر کنم و مرتب در باره اینکه وقت ندارن برای کنترل کیفیت کار اضافه کنن شکایت میکنن. از طرفی ممیزی و بازرسی رو هم خودم باید به عهده بگیرم و آدما اونی که ایراد ها رو پیدا میکنن دوست ندارن. اضافه بر تمام اینها وادار کردن سیستم به تغییر و قانع کردن دونه دونه ی آدما حسابی انرژی بره. خلاصه اینکه میشه گفت گیر افتادم. درحالیکه شخصیت ملایم و منعطفی دارم باید سمج و سفت و سخت و پیگیر باشم. در مجموع چالش جالبیه و میدونم تجارب این مدت بشکلی جدی به قابلیت هام اضافه مینکم اما حسابی دارم تقلا میکنم و تحت فشارم. توی همین مدت به اندازه یه پایان نامه دکتری سرچ کردم و کتاب و مقاله خوندم و ترجمه و خلاصه کردم. کلی چیز یاد گرفتم و به دیگرانم یاد دادم و خیلی طول کشید تا از صفر شروع کنم به پیدا کردن راهم. بعضی روزا بعد جلسه مغزم داره تیر میکشه و انرژیم ته کشیده اما در مجموع تجربه جالب و فرصت مغتنمیه.