در همین حوالی

همه ي روابط بشر يك جور معامله ي دو سويه است، يكيش هم رفاقت. يعني اگر قرار است از آدمها توقع توجه و محبت و دوستي داشته باشيد چيزي هم متقابلاً بايد براي ارايه  وجود داشته باشد. نمي شود اين حس را به آدمها منتقل كنيم كه از اعتماد يا دست و دل بازي يا توجهشان سو استفاده شده و اين ماجرا را همينطور تكرار كنيم و بعد توقع داشته باشيم دوستي ها را حفظ كنيم. يكسري قاعده اجتماعي هست، يكسري به يادآوردن ها، يكسري كارهاي روتين كه اگر انجام نشود كم كم اعتبارمان پيش آدمها مي رسد به صفر. يعني هركسي تا يك جايي كوتاه مي آيد و از آنجا به بعدش دست از نمايش نفهميدن بر مي دارد. نه ا,باور کنیم رجعت سرخ ستاره را,باور کنیم تا ببینیم,باور کنیم رجعت سرخ ستاره,باور کنیم,باور کنیم 25 باند,باور کنیم رجعت سرخ,خود را باور كنيم ...ادامه مطلب